İzleyen Herkesin Kalbine Dokunup “Ben de Böyle Hissediyorum” Dedirten Dizi ve Filmler

IMDb: 7.8

‘Crazy Ex-Girlfriend dizisinin “Josh memnun olduğu için çok memnunum.” kısmı, bilhassa depresyonun nasıl yansıtıldığı üzere ‘güzel’ bir hastalık olmadığını çok hoş işlemiş bir dizi. Depresyondayken temel gereksinimlerinizi basitçe ihmal etmeye başlayabileceğinizi sergiliyor. 

Rebecca’nın yaşadıklarını yaşayan tek kişi olmadığınızı bilmenin rahatlaması harika bir halde sizi yakalıyor. Antidepresan kullanmanın makûs bir şey olmadığına dair, ilaçları denemekte tereddüt ettiğini söz eden birçok bireye ilham olabilecek bir dizi.’

IMDb: 7.7

‘Dizideki karakterlerden biri olan Quinni’nin mental sıhhatini güzelleştirdiğini izlediğimiz süreçte çektiği sancıları görüyoruz. Oyuncunu performansı çok güzel ve otistik bir kişinin zihinsel sıhhatinin nasıl olduğunu anlamanıza yardımcı oluyor. Hatta tahminen de bunu mevzu alan en düzgün yapıtlardan biri.’

IMDb: 7.1

‘Çocukluk travmalarımızın aslında fark etmesek de bizi ne kadar da etkilediğini tüm çıplaklığıyla gösteren bir dizi. Bilhassa 1. döneminde Cassie karakterinin bu travmalardan ve geçmişte yaptığı kusurlardan kaçmak için alkol vb. yollara başvurması birçok açıdan hislerimize tercüman oluyor. Kendi küçüklük hali ile konuştuğu sahnede kendinizi buluyorsunuz.’

IMDb: 8.4

‘Depresyonun nasıl hissettirdiğine dair harika bir sahneye sahip olan bu sinema Alex’in kanepede oturduğu ve dünyasının yana döndüğü anda sizi de içine çekiyor. Kanepeye çekiliyor ve karanlık bir uçurumun içinde kayboluyorsunuz. Hareket edemediği ve kanepe tarafından yutulduğu sahne, depresyonun nasıl hissettirdiği konusunda çok gerçek. Seni tüketen o vahim yük ve ne kadar bir şey yapmak istesen de hiçbir şey yapamamak…’

IMDb: 8.2

‘Bu dizi, spektrumda olduğumu ve bu durumda benim üzere birçok insanın olduğunu anlamama yardımcı oldu. Sam karakterinin davranış biçimi ve halleri çok klasik olmasına karşın, büyük ölçüde özdeşleştirdiğim biriydi. Artık ben de bir engelli hakları aktivistiyim.’

IMDb: 8.8

‘Ted Lasso’nun karaoke barında panik atak geçirdiği kısım aslında çok özel bir yere sahip. Medyada hiç benimkine benzeyen bir panik atak görmemiştim. Ellerim uyuşuyor, titremeye başlıyorum, bir kuyunun dibindeymişim üzere hissediyorum. O denli görülmüş hissettim ki! Bu his beni çok rahatlattı.’

IMDb: 8.8

‘BoJack Süvari kısmı depresif bir periyottayken kendinden nefret ettiğin vakit izlemelik. Bu hissin kendine yardım etme girişimlerinizi nasıl da öldürdüğünü gözler önüne seriyor. BoJack bir at olmasına karşın, bu kısımdan sonra kendiyle haddinden fazla empati kurduruyor.’

IMDb: 7.1

‘Hayatım boyunca depresyon geçirdim. 12 yaşında intihara meyilli olmaya başladım ve 15 yaş civarında bu sineması izledim. Akıl hastanelerine girip çıktığımdan beri kendimi yalnız değilmişim üzere hissettiren az şeylerden biriydi.’

IMDb: 8.8

‘Vincent ve Tabip isimli kısım akıl hastalığı ile gayret ederken bile hayatta hala ne kadar sevinç ve hoşluğun bulunabileceğinin çok hoş bir temsili idi. Zorlukların yanı sıra hayatta bu mutluluğa sahip olma halinizi de kapsıyor ve size bun sorgulatıyor. Acı tatlı bir son, ancak depresyonla yaşamanın ne kadar güç olabileceğini anlamış üzere hissetmenizi sağlıyor.’

IMDb: 5.7

‘Bu sinema agorafobimin epeyce makûs olduğunu fark etmemi sağladı. Bu bayanın yaşadığım hayata ürkütücü bir biçimde benzeyen bir hayat yaşadığını görmek ve içindeki insanların onu bir cins ucube olarak gördüğünü bilmek beni sarstı. Birinin bu kadar uzun müddet bu türlü yaşayabilmesi ve hiçbir şeyin yanlış olduğuna inanmaması inanılmaz görünebilir, ancak ben de o denli sanıyordum. İzledikten bir hafta sonra bir psikiyatriste gittim ve artık yeterliyim.’

IMDb: 7.9

‘Bu dizinin birinci kısmı depresyonu ufkunuzu kaybetmek üzere tanımlıyor ve yaşadıklarım hakkında duyduğum birinci gerçek tarif buydu. Üniversitenin ikinci yılına altı ay kala birden bu farkındalığı yaşadım. Artık her şeyin yoluna gireceğinden emin değildim. Hayatta kullandığımız ufku kaybetmiştim. Ve onu geri almak çok uzun bir seyahatti.’

IMDb: 6.2

‘Depresyonun saf yorgunluğa dönüştüğünü gösteren sahneleri gençliğimi bir anı üzere gözümden geçirdi. Dünyayı fethedebilirmiş üzere hissetmekten ve sonra sözün tam manasıyla kendini bir trenin önüne atmak istemekten ibarettir hayat. Bu bildirisi veriyor üzereydi.’

IMDb: 7.4

‘Dizideki karakterler üzere, tekrar tekrar bana düzgün gelmeyeceğini bildiğim seçimler yaptığımı ve nedenini yahut nasıl düzelteceğimi tam olarak bilmediğimi fark ettim. Keyifli ve istikrarlı olmak için her şeyi denedim lakin yanlış yoldan gidiyordum. Bu berbat karakterlerin her geçen kısımda daha da aptal olduğunu görmek, başarısızlıklarım hakkında kendimi daha yeterli hissetmemi sağladı.’

IMDb: 7.6

‘Degrassi kendine ziyan veren bir karaktere odaklanan ‘Bir Çığlığa Fısılda’ kısmıyla birlikte kendine ziyan verme ile gayret eden, kendini çok yalnız hisseden gençliğime dokundu. Bu yüzden karakterin yardım aldığını görmek sahiden etkileyici.’

IMDb: 7.3

‘İntihara meyilliydim ve bir vakitler kendimi lakin mental sıhhat için yardım aldığım bir tesiste denetim edebiliyordum. Bipolar bozukluğu olan beşerler ve onları sevenler ortasındaki alakalar ile ilgili pek çok şey bu sinemada güzelce aktarılmış.’

IMDb: 7.3

‘Hem bağımlılık hem de itidal ile uğraş eden bir anne ve kızı hakkında olan bu dizi birçok ebeveyne örnek olabilir. Aslında çok güç bir mevzuyu ele alıyor ve bağımlı olmayanların bağımlıların karşılaştığı uğraşları anlamalarını kolaylaştırıyor.’

IMDb: 7.1

‘Melankoli, depresyonla ilgili ferdî tecrübeme en yakın sinema. Bilhassa birinci yarısı. Kirsten Dunst’ın vakit zaman uzuvlarını zar güç hareket ettirmesi ve öbür vakitlerde karanlıkta sessizce güçsüz oturması, bir sinemada kendi depresyon belirtilerimi gördüğüm en yakın sahneydi. ‘

‘Kimilerine nazaran hiçbir nedeni olmayan depresyonun, sıkıntımın ne olduğunu ya da beni depresyona sokan şeyin ne olduğunu sana söyleyemem zira bilmiyorum; bu yalnızca kurtulamadığım derin, ağır ve yorucu bir his ve bunun diğerleri için hudut bozucu olduğunu biliyorum, lakin çok yorulmadan evvel yalnızca bir şeylere gülümsüyormuş üzere davranabilirim.’  sözleri çok etkileyiciydi.

IMDb: 7.6

‘Bipolar olan ve kendi ruh sağlığımla gayret eden bir babayla büyüdüm. Bu dizi, bipolar bozukluğun aileniz ve etrafınızdakiler üzerindeki tesirini çok güzel anlatmış. Ayrıyeten, gerçek hisleri manik olaylardan ve spordaki zihinsel sıhhat kaosundan ayırmanın zorluğunu fark ettim. Bu ikisini anlamanın ne kadar güç olabileceğini de gösteriyor.’

IMDb: 8.3

‘Sezon 1’deki 7. kısmı izlemeden evvel depresyonun neye benzediğine dair hiç bu kadar gerçekçi bir tasvir görmemiştim. Bu çıldırtan uyuşukluk hissi ve bütün gün yatakta akılsızca televizyon izlemek istemek… O vakitler tam olarak hissettiğim şeylerdi ve bunun yalnızca makûs bir gün değil, depresyon olduğunu anlamamı sağladı.’